-
1 шӱвыл
шӱвылГ.: шӹвӹль1. слюна, слюниШӱвыл дене нӧрташ намочить слюной;
шӱвалме шӱвыл плевок;
шӱвылым нелаш глотать слюну.
Умшана кошкен, шӱвыл шуйнылеш веле. М.-Азмекей. Во рту пересохло, слюни только тянутся.
Ксения Якимовна, шӱвылжым шыжыктен, мушкындыжым рӱзен, чарга йӱкын кычкыра. М. Евсеева. Ксения Якимовна, брызгая слюной, размахивая кулаком, кричит визгливым голосом.
Сравни с:
шӱвылвӱд2. в поз. опр. слюнный; выделяющий слюнуШӱвыл ту слюнные железы.
-
2 шӱвылвӱд
шӱвылвӱдГ.: шӹвӹльвӹдслюна, слюниШӱвылвӱдым шыжыкташ брызгать слюной.
Шӱвалме шӱвылвӱдым мӧҥгеш нелаш огеш лий. Калыкмут. Выплюнутую слюну снова не проглотить.
Укшлаште кечыше олма-влакым ужмеке, вигак шӱвылвӱд лектеш. М. Казаков. Увидев яблоки, висящие на ветках, сразу слюни потекут.
Сравни с:
шӱвыл
Перевод: с русского на русский
с русского на русский- С русского на:
- Русский